Dette lovar godt

Det ser ut til at Fretex'en min er utømmeleg for finfine stoff for tida.  Dette er gårsdagens innhamstring. Eg er til stadigheit på jakt etter brunt stoff i kraftig bomullskvalitet med kvite hjerter eller kvite blomstrar på, men dette kvite med blå hjerter får duge inntil draumestoffet dukkar opp. Og det rosa som ligg øvst i bunken fekk eg høg puls av ;)

Tusen takk for fine kommentarar angåande Jojo. Planen min er å male den gule stolen og den gule spegelen JoJo-blå. Eg vil ha meir blått inn i interiøret. Det blir så bra :)

I dag kosar eg meg inne. Fyr i ovnen, te i koppen, Simon søv godt, og alt ligg til rette for ein kreativ dag :)

Før eg ynskjer dåko ein fin dag har eg lyst til å tipse dåko om eit nydeleg innlegg eg las i morges. Innlegget er i bloggen til Kristin (Vingesus og julebrus), og handlar om å leve her og nå. Eit veldig trist innlegg, men også ei god påminning. Livet er så utruleg sårbart når ein er glad i nokon. Eg vil også legge til: dersom du har barn, så forteller du heilt sikket ungane dine kor glad du er i dei. Men skriv det gjerne ned også. Pappa døde når eg var seks år, og gull verdt for meg har i alle år vore eit postkort han sendte til meg frå Nordsjøen. Der står det svart på kvitt at han var glad i meg og at han sakna meg. Det har vore veldig godt. Eg trur ikkje det finst postkort som er lese fleire gonger enn akkurat dette kortet. På grunn av mine eigne erfaringar er eg sikkert litt overdrevent klemmete/kosete/tytete med mine eigne ungar, men betre å sei ting ein gong for mykje enn ein gong for lite. Så dagens oppfordring frå denne kanten: fortel dei rundt deg at du er glad i dei. Det skal eg gjere.

Ha ein god onsdag, klem frå Linda som tydelegvis er tytesjuk ;)