Frøken Søtsug

Eg er verkeleg Frøken Søtsug. Eg er rett og slett Frøken Søtsug de Luxe. Eg har alltid vore slik. Berre spør alle som kjenner meg. Eg elskar is, drops, karameller, kaker og sjokolade. Har eg valget mellom ein Dolly Pizza og ein Japp, så velgjer eg Japp`en.

Mmmm. Eg hugsar framleis på alt slags godteri som fantes då me var små, men som ikkje er der lengre. Er det fleire som hugsar dei rosa Spearmint tyggisane, og dei innpakka karamellene ein kjøpte i laus vekt (lik fasong som Smørbukk, men med fruktsmak og blått, raudt og gult papir), sjokoladane innpakka i sølvpapir (heitte ikkje den eine Hassle, mon tru?) og vaniljeiskremen med Asterix figurar på den blå pinnen?

Namm, eg er sikker på at eg kunne ha levd utelukkande på godteri. Men det går jo absolutt ikkje an. For det første har eg lyst til å vere sunn, eg vil leve lenge og eg ynskjer ikkje utvikle diabetes.

Eg har derfor frivillig inngått veddemål med Herr Fe. Dersom eg et godteri før 24. desember, så må eg betale 10 000 kroner til han. Og vica versa. Veddemålet vart inngått 7.juli, og det har gått overraskande greit. Sjokkerande greit. Kanskje nettopp fordi eg frå då av dekka søtsuget med eit aksellererande inntak av kaker, kjeks og vafler? Eg er jo Frøken Søtsug må de hugse. Aldri har fyrstekaker og marsipankaker frå kakehyllene på Rema Ett Tusen smakt betre. Og rullekakene er jo faktisk ikkje så tørre og ekle, dei er knallgode. Iallefall når det er evighetar sidan ein har ete sjokolade. He he.

Men nå slit eg. Herr Fe skjønte kva som føregjekk og utvida veddemålet til også å gjelde kaker og kjeks. Til og med nugatti er bannlyst nå. Sukk, sukk, sukk. Nå må de ikkje tru at eg er fullstendig underkua av Herr Fe, og at han bestemmer kva eg puttar i munnen. Eg vil dette så sterkt, så eg har bedt han om å vere skikkeleg streng med meg. Eg vil ikkje ete søtt. Men suget er der. Men nå har eg funne på ein ting som faktisk hjelper meg å vere litt sunn, og som gjer at eg ikkje skeier ut med så masse usunne ting. Ja, for eg likar jo også feite ting. Eg er kanskje ikkje akkurat Frøken Feitsug de Luxe. Men i nøden spiser fanden fluer, veit de.

Nå når det er så fint ver, så startar eg dagen med ein oppimot 2-timars tur. Eg følgjer eldstemann og dei andre ungane i gata til skulen. Turen startar kl 0730. Denne turen betraktar eg som oppvarming, då tempoet er så som så. Men frå eg har sagt ha det til min elskede førstefødte, så gassar eg opp farten. Når me er framme med barnehagen til veslesnuppa 20 minutt etterpå, så er eg passe raud i kinna og lett andpusten. 2-åringen vert trygt plassert i den kjekke barnehagen, og eg spaserer i veg. Er det Power walking det heiter så fint? Oppover og oppover går eg. Når det svir i musklane så tenkjer eg "da e nå da virka", og prøver å presse meg til å gå fortare. Tempoet er så som så i siste oppover bakken, men eg kjem meg nå på fram :)

Sørmarka er fabelaktig fin, og kvar dag prøver eg ut ein ny sti. Eg er jo ikkje akkurat lommekjendt i Stavanger enno (har berre vore busett her i 1,5 år). Mikrofeen søv så godt i vogna, for den humpar så fint på grusvegane. Og eg går og går. Og smiler breidt. Eg og alle pensjonistane smiler til kvarandre og seier "go` måren". Dei er sikkert like glade som meg over det fine veret, og over å komme seg ut og bruke kroppen litt.

Vel heime igjen er det frukost som står på tapetet. Først til veslemann, og så til meg. Og det er nå turen hjelper i forhold til at Frøken Søtsug skal bli Frøken Sjølvkontroll. Alle kcaloriane eg har forbrent på turen, vil jo vere aldeles fånyttes om eg nå skulle hive i meg rista brødskive med smelta smør og sukker på (ja, for det er nemleg knallgodt). Neida, nå går det i naturell smøreost og kalkunpålegg nå. Det er også kjempegodt, eg må berre komme meg bort frå alt dette søte. Bort frå den søte gifta som eg er så avhengig av.

Akkurat nå, sit det ein liten djevel inni hovudet mitt og fortel meg " Herr Fe har glemt å nevne boller, Herr Fe har glemt å nevne boller". Men veit du, vesle djevel. Eg skal uansett ikkje ete boller eg, sjølv om min elskede Herr Fe har gløymt å nevne at boller er inkludert i veddemålet. Frøken Søtsug er nemleg på veg til å bli Frøken Sjølvkontroll de Luxe.


Og i denne forbindelse. Er det fleire enn meg som har lagt merke til denne reklamen for Thin 400? Eg må jo innrømme at eg til stadighet les reklamar for slankeprodukt, men enno har til gode å teste nokre ut. Det må då vere veldig feil det som står i annonsen, at ein må gå tur i 3 timar for å forbrenne 400 kcaloriar? Eg er nemleg bombesikker på at ein forbrenn mykje meir enn 400 kcaloriar ved å gå tur i 3 timar. Sjølv om turen så måtte føregå i sneglefart. Nei, nei nei, eg skal iallefall ikkje teste Thin 400...Bildene i dagens innlegg er tekne av eit innramma postkort eg fekk hjå Bodil Bo ein gong for sånn cirka etthundreogførti år sidan. Eg syns det er så knakande bra. To triste damer som et blåbærpai, og trøstar seg med at "It`s only fruit". He he he, som eg skulle gjort det sjølv.

Ha ein fabelaktig flott tirsdag,

Klem frå

Frøken Sjølvkontroll wannabe de Luxe

PS! Akkurat nå skjemst eg veldig over å publisere mi store last for alle lesarane av bloggen. Men vil samtidig ha ein ærleg blogg, så eg skundar meg å trykke Publiser-knappen ;)